Polio i post-polio sindrom

Nekada česta bolest se poradi migracije necijepljenog stanovništva. Kod slabije procijepljenosti može se ponovno javiti. U fizijatrijskoj praksi kod nas dominiraju slučajevi kroje ere cijepljena, razvijeni sustavi javnog zdravstva sveli su ovu bolesti na gotovo rano nula prije svega profilaktičkim cijepljenjem.

Klinička slika u akutnoj fazi je s nespecifična prodromalnim manifestacijama temeperature, opće slabosti i simptoma nalik gripi s ponekad meningealnim znakovima, kasnije nastaje paralitička faza s flakcidnom parezom bez senzornog deficita ali mišić može biti bolna i osjetljiv. Ova bolest sa svojim posljedicama može se prevenirati, kao i mnoge druge gdje je fizijatrija i reumatologija doživjela promjenu zahvaljujući cijepljenju. Post polio sindrom prezentira se kod pacijenata koji su preboljeni pilo infekciju.

Post polio sindrom odnosi se na komplekse simptome koje vidimo nekoliko godina nakon preboljele bolesti sa rezidualnom slabosti, karakteriziranom brzim umarenje, teškočama disanja, bolovima, abnormalnom regulacijom temperature s negativnim polio titrom u serumu. Polio sindrom može imati i progresivan tok, te je potrebno trajna praćenje s stanje liječnika specijaliste. Klinička slika može se ponekad preklapati s kompresijom leđne moždine i živčanih korjenova poradi ubrzanog sekundarnog degenerativnog procesa.

Uloga specijaliste fizijatra odnosno fizikalne i rehabilitacijske medicine omogućava rano prepoznavanje liječenje odnosno rehabilitaciju upravo u postpolio sindromu.